Parabel van de vriendschap
Er was eens een mens...
Die was in de wolken van alles wat met
vriendschap te maken had,
van de warmte die vriendschap uitstraalde
van de gloed die mensen kan verbinden,
van het samen werken aan een
gemeenschappelijk doel.
Hij predikte vriendschap en trouw en
probeerde die vriendschap met iedereen te delen
Hij ontdekte facebook en hoe je op die
manier heel snel veel vrienden kon maken
hij probeerde volksvriend nummer één te
worden
maar de concurrentie op het boek van de
gezichten, facebook, is groot
De mens zag niet
hoe hij bezig was zijn vroegere vrienden te
verwaarlozen,
hoe hij met de nieuwe vrienden de anderen
aan wie hij gehecht was,
of beter die hem vroeger als vriend
aanvaard hadden
steeds meer verloor
de oude vrienden verdwenen,
maar de mens had het niet gezien
en toen gebeurde het dat hij zijn oude
makkers weerzag
en hij voelde dat er iets veranderd was
en hij begreep niet wat
Hij had hen toch altijd “mijn vrienden”
genoemd,
hij die zoveel vrienden had.
Nu bleken zijn vroegere vrienden allen
ontrouw,
waarom waren ze jaloers?
ontgoocheld en teleurgesteld ging hij naar
huis
Moraal van de parabel:
een vriend is niet een naam, een gezicht
niet een woord
een vriend is een mens die leeft,
die aandacht heeft,
die luistert naar de andere
die van mening kan verschillen
maar die over de verschillen heen bruggen
bouwt
naar de anderen toe
een vriend zegt niet
ik heb het later wel eens over mijn
verschil in mening,
nee, hij gaat samen op weg,
ruimt nu de struikelstenen op
en maakt de baan vrij voor de andere.
een vriend,
die moet je koesteren
Moge deze vriendschap jullie in het komende
jaar beschermen en begeleiden
Geertrui Seys
Geen opmerkingen:
Een reactie posten