Wegens te geringe belangstelling gaat onze uitstap van 6 juni naar Menen NIET door. Onze excuses hiervoor. Wij kunnen deze uitstap misschien later opnieuw organiseren indien de interesse groter is. Wim Vannobel

Ridder Godfried Lannoo op 85-jarige leeftijd overleden

donderdag 24 mei 2012 om 12u24

Tielt - Deze morgen is ridder Godfried Lannoo, tweede generatie van de gelijknamige uitgeverij, op 85-jarige leeftijd overleden. Godfried was de zoon van stichter Joris Lannoo en bouwde na de tweede wereldoorlog de bekende uitgeverij verder uit. In 1996 werd hij tot ridder verheven.
Godfried Lannoo, geboren in 1927 als vierde van acht kinderen, gaat in 1945, onmiddellijk na zijn humaniorastudies aan de slag in het bedrijf van zijn vader en stichter Joris Lannoo.

Bredere cultuurspreiding

Hij bouwde na de tweede wereldoorlog de uitgeverij Lannoo verder uit. Hij was niet alleen een ‘entrepreneur’, maar een uitgever in hart en ziel. Hij beschouwde het als een voorrecht een uitgever te zijn. In de jaren vijftig en zestig verbreedde Godfried Lannoo het profiel van de Vlaams-katholieke uitgeverij. Zonder de roots van het bedrijf te verloochenen, werkte hij aan een project dat cultuurspreiding verzoende met economische wetmatigheden.

In 1959, bij het vijftigjarige jubileum van de drukkerij-uitgeverij Lannoo, namen de kinderen van Joris Lannoo, Godfried, zijn broer Jan en zijn zus Godelieve, het roer van het bedrijf definitief in handen. Het werd de start van de schaalvergroting die in de jaren zestig en zeventig op gang kwam. De eerste externe uitgevers en medewerkers werden aangetrokken en Godfried Lannoo was ook de eerste Vlaamse uitgever die zijn opwachting maakte op de Frankfurter Buchmesse. Zo droeg hij ertoe bij dat Vlaamse uitgaven op een internationaal niveau werden gebracht.

Enkele opvallende publicaties

In de woelige jaren 70 slaagde Godfried Lannoo erin om een van zijn grootste projecten, de tweedelige Encyclopedie van de Vlaamse beweging, tot een goed einde te brengen (1975). Niet toevallig was een van zijn laatste projecten als uitgever de uitgave van de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging in de jaren 90. Maar Godfried Lannoo had een brede belangstelling en lag bv. ook aan de basis van het managementfonds van Lannoo en talrijke toeristische publicaties.

Koninklijke waardering

Godfried Lannoo trok zich in 1994 terug als algemeen directeur en in 2002 als voorzitter van de raad van bestuur, maar hij kreeg er twee mooie titels voor in de plaats. Vanwege zijn bijzondere verdiensten werd Godfried Lannoo in 1996 door koning Boudewijn in de adelstand verheven tot ridder.

Godfried koos als wapenspreuk: ‘Den lande en volke getrouw’. In april 2003 benoemde de Nederlandse koningin Beatrix hem tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau, een mooie blijk van waardering voor een overtuigde Groot-Nederlander.

Een opvallende verschijning

Godfried Lannoo zal veel mensen bijblijven als een opvallende verschijning. Ooit typeerde auteur Henri Van Daele, ‘een vriend van het huis’ zoals Godfried zijn auteurs graag omschreef, de uitgever als ‘een grote, jongensachtige man, die met energieke stappen kwiek door de wereld marcheert.

Het is de moeite waard om hem over de Fiera van Bologna te zien stappen of over de Antwerpse Boekenbeurs. Een opvallende verschijning, die boven iedereen uitsteekt, een gestalte die imponeert. Als Godfried over de vrienden van het huis praat, knijpt hij prompt even zijn ogen dicht, alsof de dankbare gedachten naar boven wellen.’

Groot man, groot uitgever

“Een groot man, een groot uitgever, een groot ondernemer is overleden”, klinkt het bij de uitgeverij Lannoo, die treurt om het overlijden van Godfried Lannoo. Hij was de vader van zes kinderen en meer dan twintig kleinkinderen. Zijn echtgenote Maria overleed in juli 1997.

Het tijdstip van de uitvaartdienst is nog niet bekend. (LVA)

Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Tielt.

Hotelschool "Ter Duinen" Koksijde

Onze confraters Fernand Florizoone en Thierry Deleu fungeerden als jurylid bij de Gedichtenwedstrijd (thema "Stroom"), georganiseerd door directeur Raf Sonneville
De laureaten waren:
2de graad: Zonder titel door Lore Adons
3de graad: Levensstroming door Kevin van de Coevering
7de jaar: De Stroom van het Leven door Vincent Segers
Personeel: tegenstroom door piet lapauw

Voorstelling van het essay

Een gelukkig gedroomd arcadia

door Thierry Deleu 
over de poëzie van Fernand Florizoone

Gemeentehuis Koksijde (21.04.2012) 

Geachte heer Deleu, beste Thierry en echtgenote Ginette, Geachte heer Florizoone, beste Fernand en echtgenote Ida,

Geachte heren en dames collega's van het schepencollege, de gemeenteraad, OCMW, cultuurraad en andere gemeentelijke instanties,

Beste belangstellende vrienden van Thierry en Fernand,

Als burgemeester van Koksijde is het voor mij een waar genoegen u allen hartelijk welkom te mogen heten in de Kokpit van ons gemeentehuis ter gelegenheid van de voorstelling van Een gelukkig gedroomd arcadia, essay dat Thierry Deleu schreef over de dichtkunst van onze Koksijdse cultureel ambassadeur Fernand Florizoone.

Dames en heren, ik acht de literaire plechtigheid van vandaag zeer hoog! Samen zijn wij getuige van een sacraal moment, een artistieke hoogmis in de letterkundige beleving van de streek die wij bewonen, dankzij de schitterende verheerlijking van dichter Fernand door zijn vriend-schrijver Thierry.

Fernand en Ida, het doet ons groot plezier u nog altijd welgezind en in goede conditie te kunnen ontmoeten op bijeenkomsten die altijd heel gezellig zijn, maar die het gewone toch een beetje overstijgen.

Beste vrienden, in de voorbije jaren hebben wij de artistieke lof van Fernand al meer dan eens bezongen. Ik meen dat deze huldeblijken ook steeds terecht waren, want het palmares van Fernand is niet gering. Vorig jaar voegde hij een 16^de dichtbundel toe aan zijn rijk repertoire, waarvoor hij al meermaals gelauwerd werd. Ik herinner in dat verband aan wellicht wel de mooiste kroon op zijn werk, de vijfjaarlijkse Guido Gezelleprijs van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.

Maar eerst even terug naar de reden waarom wij vandaag samenzijn. Thierry, afkomstig van Harelbeke, -maar na uw beroepsleven "aangespoeld" in Oostduinkerke-, heeft hier in Koksijde en Oostduinkerke, aan de Westkust en in de Westhoek in het algemeen, in relatief weinig jaren naam en faam opgebouwd als creatief auteur van eigen fictief werk, maar ook als recensent van proza en poëzie van collega-schrijvers. Het kon dan ook niet anders, Thierry, of u en uw echtgenote Ginette zouden niet alleen geestesgenoten, maar ook echte vrienden worden van Fernand en Ida.

Die band heeft nu vruchten afgeworpen, nl. het essay Een gedroomd, gelukkig arcadia dat hier voor ons ligt.

Dames en heren, wat is een arcadia? Ik probeer het even te verduidelijken.

Het imago van een idyllisch, paradijselijk land van fluitspelende herders en wulpse herderinnetjes kreeg Arcadië door de bucolische poëzie, afgeleid van het Griekse woord boukolos = herder. Het land symboliseerde in de oudheid de afwijzing van iedere vorm van stadscultuur, met haar consumptiemaatschappij, haar gewelddadige politieke en andere conflicten. Tegenover deze "corrupte" stadswereld werden de "echte" waarden gesteld: liefde voor de natuur, voor de ongekunstelde schoonheid, voor de muziek. "Arcadisch" betekent dan ook: liefelijk onbedorven, onschuldig.

De Griekse streek Arcadië kreeg de reputatie van een idyllisch geluksland, waar herders in de eenvoud van ideale landelijke omstandigheden een natuurlijk, niet door de beschaving bedorven leven zouden leiden.

Arcadië is dus een utopisch land vol bloemen, fruit en bossen, helder water, vogelzang en een eeuwige zomer. Een ideaallandschap dat er ooit moet zijn geweest…

Ooit moet zijn geweest. ? Bestaat het dan niet echt? Want Thierry gebruikt in zijn titel ook het woord “gedroomd”. ? Nochtans, het arcadia van Fernand, nl. de Westhoek, Westkust, land van zee en polders, is het een droom, of is het werkelijkheid?

Voor Fernands oeuvre geldt zeker het adagium: de dichter is zijn werk. Fernand is wat hij schept. Ik kan dat aantonen aan de hand van enkele aspecten uit zijn leven, onder de heel brede noemer: liefde voor de natuur en voor zijn streek.

- Het Florizoone-geslacht uit Veurne-Ambacht draagt sinds de jaren 1500 het Latijnse devies "Nullus sine flore fructus" op het wapenschild!

- Zijn vader Heliodoor, geboren in 1875 in Wulpen, was een "geschenk van de zon”, want dat is de vertaling van het Griekse "Heliou doron".

- Fernand ontpopte zich als een onderlegde ornitholoog, een vogeldeskundige. Hij was medestichter van Wielewaal Westhoek en was er 18 jaar secretaris van.

- Hij was ook een verwoed paardrijder en wandelaar. Uiteraard leer je de streek en de natuur te paard en te voet kennen en waarderen.

Voor Fernand is zijn geboortestreek, Veurne-Ambacht, dus een arcadia, waarover hij gedichten pleegt. Fijnzinnig en fijnbesnaard zoals hij is, creëert hij rustige, toegankelijke en gastvrije poëzie, met heel veel beeldspraak, dikwijls met een onvermoede diepte en verte. Fernand is niet de dichter van de vaak loodzware c1ausiaanse themata waarin onderliggende tragiek, noodlot en thanatos altijd doorwegen. Hij is wel de dichter van het positieve, van het absolute schone dat hij naar waarde schat en bemint. Onze geliefde streek met de zee en de polders, met steden en dorpen, -zowel in de Vlaamse als de Franse Westhoek-, is voor hem een onuitputtelijke inspiratiebron. Ook de natuur is nauwelijks uit zijn werk weg te denken: water en wind, aarde en lucht, bloemen en bomen. Het zijn de eeuwige aanwezigen in zijn poëtische parels. Daarbij slaagt hij er steeds opnieuw ook in om beeld en klank samen te smeden tot een verrassende, harmonieuze eenheid.

Tenslotte, beste vrienden, is Fernand ook een "onschuldige genieter". Hij houdt van goed gezelschap, bij een lekkere maaltijd, bij een goed glas wijn, met daarna het aroma van een druppel. Hij houdt van diepe vriendschap, aangename gesprekken die de mensen tonen zoals ze werkelijk zijn. Hij is oorspronkelijk, origineel, zoals de diepere betekenis van deze woorden is.

En hij is ook een schalkse ruiter. Hij zit nooit verlegen voor een dosis ironie, een goede grap of een ondeugende plagerij. Is dat ook de reden waarom hij zijn huis aan de Guldenvlieslaan, waar hij met Ida al 61 jaar woont, Reinaert heeft gedoopt. Voor wie er binnengaat, opgelet, of hij bakt je een poets. !

Vandaar, beste vrienden, andermaal: de dichter is zijn werk, Fernand is zijn werk, hij belichaamt zijn gedichten.

Voor Fernand is Arcadia geen droom, maar realiteit. Dat is helemaal geen kritiek op de titel van Thierry, het is gewoon mijn interpretatie, mijn vaststelling. Dat die droom werkelijkheid is, daar kunnen wij allen alleen maar gelukkig om zijn, en Fernand proberen na te volgen in zijn levenswandel. Want dan zullen wij ook in een arcadia wonen.

En dankzij die levenswijze, anders gezegd dankzij dat wijze leven, is Fernand altijd jong van hart gebleven. Straks, op 21 juli, -heel goed gemikt van vader Heliodoor en moeder Zulma-, wordt deze bewuste Vlaming 87 jaar! Beste Fernand, uw leeftijd is u niet aan te zien!

Beste dichter en cultureel ambassadeur Fernand, en lieve Ida, beste Thierry,

wij weten dat onze kunstenaars onze gemeente Koksijde en de streek koesteren als een plaats van wellness en inspiratie. Maar deze affectie is wederkerig: als bestuur koesteren wij onze kunstenaars, als dragers en gevers van esthetisch beleven.

Koksijde is altijd een inspirerende badplaats voor kunstenaars geweest: voor schilders en beeldhouwers, voor componisten, en evenzeer voor schrijvers en dichters.

En het is in die zin dat ik dit nieuwe initiatief van Thierry Deleu ten zeerste verwelkom, met mijn dank overigens aan buurman Thierry, omdat hij Koksijde weer eens op de artistieke kaart plaatst.

Dames en heren, la at me toe nog een extra woord van dank te richten aan Thierry, omdat hij eens te meer bewijst een heel groot en genereus hart te hebben voor de literatuur, niet alleen voor zijn eigen creaties, maar ook voor de scheppingen van zijn collega's.

Geachte aanwezigen allemaal, voor verdere toelichting geef ik nu graag het woord aan Thierry zelf die ons een diepere toelichting bij zijn opmerkelijk essay zal verstrekken.

Marc Vanden Bussche Burgemeester Vlaams volksvertegenwoordiger

Beste ordeleden,

Beste vrienden,

Op woensdag 6 juni 2012 organiseert de Orde Driekoningen zijn jaarlijkse daguitstap.

Het thema is Menen, Wervik, een grensgeval. 

Het idee voor deze uitstap komt van ordelid Wim Vannobel, die zorgt voor de praktische uitwerking.

We hebben een bus van 50 personen besteld en zouden die graag vol krijgen.

U mag dus gerust vrienden en kennissen uitnodigen om mee te gaan.

Het programma is als volgt:

08.00 uur Vertrek aan de carpoolparking Bakkerijmuseum Veurne

08.15 uur Halte aan de Sceure in Vleteren

08.30 uur Halte aan het station van Ieper

09.00 uur Menen: ontvangst met koffie en koeken

09.30 uur Barakkenwandeling (tot 11.30 uur) met een tussenstop voor het nuttigen

van een drankje

12.00 uur Middagmaal

14.00 uur Bustocht “over de schreve”

16.30 uur Bezoek aan het Tabaksmuseum Wervik, met achteraf een boterham en een streekbiertje

De prijs per persoon is € 60, alles inbegrepen. Mogen wij vragen om in te schrijven voor 30 mei bij voorzitter Wout Cornette, Ooststraat 4, 8647 Lo-Reninge.

Telefoon: 058 28 96 82

Email: wout.cornette@pandora.be

U kunt het verschuldigde bedrag overmaken op de rekening van de Orde Driekoningen:

IBAN BE62 4745 1944 7161

BIC KREDBEBB

Met vriendelijke groeten,

Wout Cornette , voorzitter

Luc Delancker, secretaris

Alex Verbiest, penningmeester

Thierry Deleu, verslaggever + blog beheerder

Dries Decadt

Wim Vannobel

Jan Vermeire

Onderwerp: Hondschote en Veurne in het Westhoekreservaat

" Grensoverschrijdende contacten : Het hoeft niet altijd spectaculair te zijn om goed te zijn"

Confrater Herman en zijn echtgenote Rita leidden op 11 mei ll. elk een gemengde groep leerlingen rond in het Westhoekreservaat te De Panne. Dat kaderde in een Euro-project opgezet tussen de vijfde klas van het Veurnse Atheneum en klas CM2 van Ecole Em. Coornaert uit Hondschoote.

Elke groep bestond dus uit de helft Veurnenaren en de helft Hondschotenaren. De uitleg bij het reservaatbezoek werd dan ook in beide talen gedaan. Beide klassen begrepen alles in de eigen taal, maar hoorden ook alles in de andere taal. Grappig was wel dat de Franse vrienden "duindoorn" veel makkelijker vonden dat het Franse "argousier". De beide klassen waren zeer gemotiveerd voor hun grensoverschrijdend project, want bij de eindtest konden ze alle toetsvragen foutloos beantwoorden. 

Beide klassen trokken dan ook met een " Certificaat Duinenexplorator/ Explorateur des dunes" fier naar hun scholen terug.

Graag deel ik u mee dat op zaterdag 03 november 2012 

voor de elfde keer 

PAZOVO (Palliatieve Zorg Voettocht) 

plaatsvindt in en om Ieper.

Dit zijn voettochten (5/10/20 en 30 km) te voordele van de palliatieve zorg in West-Vlaanderen.

Ik ben medestichter en voorzitter van de vzw Palliatieve Zorg Westhoek-Oostende en initiatiefnemer van deze voettocht.

De voettochten starten vanaf 8 uur tot 15 uur in het woon- en zorgcentrum Huize Wieltjesgracht Lange Torhoutstraat 29 te 8900 Ieper.

Er zijn stopplaatsen voorzien in de verschillende woon- en zorgcentra te Ieper en in het psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart te Ieper.

Hun infrastructuur: cafetaria en sanitair stellen zij ter beschikking en de opbrengst van de consumpties is volledig voor de palliatieve zorg in onze regio (wij krijgen de consumpties gratis van de instellingen).

Dus niet wandelaars zijn ook van harte welkom in een van de cafetaria.

Met dank voor uw aandacht en vriendelijke groeten,

Daniël Debrabandere

Bekende Menenaars/geboren in Menen

• Gilbert Bossuyt, politicus
• Martine Fournier, politica
• August Debunne, politicus en eerste socialistisch burgemeester van België
• Gustaaf Delafontaine, beeldend kunstenaar
• Ingrid Delagrange, atlete
• Georges Dobbels, kunstenaar
• David Galle, komiek
• Rita Ghesquiere, auteur jeugd- en kinderboeken
• Pieter Huys (1947-2009), advocaat en journalist
• Denis Nowé, literair komiek
• Marijke Pinoy, actrice
• Filip Pletinckx, radiopresentator Radio 2
• Ingeborg Sergeant (kortweg Ingeborg) zangeres en tv-presentatrice
• Yvonne Serruys, kunstenares
• Ingrid Seynhaeve, topmodel
• Willy Spillebeen, auteur
• Lorenzo Staelens, ex-voetballer ('rode duivel') en voetbaltrainer
• Bram Vandendriessche, radiopresentator Studio Brussel
• Jan Andries Vander Mersch, 18e-eeuwse militaire spilfiguur in de Belgische onafhankelijkheid
• Theophile Wahis, militair en ontdekkingsreiziger die Kongo exploreerde
• Alfred Wallecan, kunstenaar
• Marino Punk, muzikant
• Frederik Imbo, presentator, acteur
• Thierry Deleu, dichter/schrijver
• Serge Berten
• Frank Deleu, stadsbeiaardier Brugge

Tabaksmuseum te Wervik

Het was Columbus die de indianen het magische bruine kruid in brand zag steken. Daarna vond tabak zijn weg naar Europa, niet alleen als genotsmiddel, maar ook als medicijn.

De Wervikse regio werd in de 20^ste eeuw het centrum van de tabaksteelt in België. Wie kent niet de vermaarde ‘Wervikschen toebak’? Logisch dan ook dat je hier het Nationaal Tabaksmuseum vindt.

Welkom in de boeiende en magische wereld van de tabak!

ROKEN, SNUIVEN EN KAUWEN IN WOORD EN BEELD

In het museum leert je hoe de tabak de wereld veroverde en worden zo goed als alle facetten van de rijke tabakscultuur geïllustreerd. De collectie is stilaan indrukwekkend te noemen en telt intussen meer dan 6.000 (!) stukken.

Je krijgt er de meest merkwaardige voorwerpen te zien om te roken en vuur te maken. Maar ook vergeten vormen van tabaksgebruik (denk bv. aan snuiven en chiquen) komen aan bod. Spannende smokkelverhalenkruiden je bezoek en brengen je terug naar de tijd van blauwers, grenzen en douaniers. Bij het zien van onze fraaie verzameling tabaksreclamepanelen van verdwenen sigarettenmerken wordt je misschien wel wat nostalgisch. En uiteraard mag het educatieve/preventieve luik niet ontbreken tijdens je bezoek. Kortom, een boeiende en leerrijke ervaring dankzij de uiteenlopende invalshoeken!
In het museum voelt de niet-roker zich geen paria en verstokte rokers dienen zich eventjes te onthouden…

SFEERVOL KADER

Het museum werd opgericht in 1987 en ondergebracht in de bijgebouwen van de 18de-eeuwse Briekenmolen. In 2003 kreeg het een nieuwe vleugel erbij, wat het museum een compleet nieuw gezicht gaf. Een prikkelende combinatie van authenticiteit en strak modernisme.

VLAAMS SCHOOLTJE IN KOMEN

Komen (Frans: Comines) is een stadje in de provincie Henegouwen en een deelgemeente van de faciliteitengemeente Komen-Waasten sinds 1977. Net zoals de andere deelgemeenten van de exclave Komen-Waasten behoorde Komen tot 1963 tot de provincie West-Vlaanderen.

Net zoals Waasten ligt Komen langs de Leie, waarvan de oude bedding de grens met Frankrijk vormt. Aan de overkant van de Leie ligt de gelijknamige Franse gemeente Komen (Comines).

In het noorden van het grondgebied van Komen ligt het afzonderlijke dorpje Ten Brielen.

Komen kwam begin jaren tachtig in de media naar aanleiding van de stichting van een Vlaamse school. In 1979 had een aantal ouders uit de Vlaamse minderheid in de gemeente een aanvraag ingediend om Nederlandstalig onderwijs in te mogen richten. Zowel de burgemeester als de Franstalige minister van Onderwijs verzette zich hiertegen, omdat de aanvraag volgens hen niet reglementair was. Ondanks intimidatie van de ouders en tegenwerking van officiële zijde kwam de school er in 1981 toch. Bij de opening van het schooltje in en de volgende dagen moesten de ouders met hun kinderen spitsroeden lopen tussen scheldende Franstaligen om de klaslokalen te bereiken. Beelden hiervan werden uitgezonden op de televisie in de reportage De heksen van Komen (Les sorcières de Comines).

De school maakt deel uit van het Vlaams Cultureel centrum Robrecht van Kassel en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap omdat de Franse Gemeenschap dit ondanks een wettelijke verplichting weigert.

De faciliteitengemeente Komen overgeheveld naar Hainaut, zoals Voeren overgeheveld werd naar Limburg. Ook deze gemeente kreeg een faciliteitenstelsel, zij het hier met faciliteiten voor Nederlandstaligen. Wonderwel lijkt hier mogelijk wat in de andere faciliteitengemeenten niet mogelijk bleek: de taalkundige minderheid lijkt zich grotendeels aangepast te hebben aan de taalkundige Franstalige meerderheid. De gemeente werd bijna volledig verfranst, niettegenstaande het hier oorspronkelijk om een Nederlandstalige gemeente ging.

Als taalgrensgemeente moet Komen normaalgezien instaan voor de gebouwen en gronden van de Vlaamse basisschool. De lijdensweg van het Vlaamse schooltje in Komen begon in 1979, toen 24 Vlaamse ouders om de oprichting van een basis- en kleuterschooltje vroegen op basis van de aangehaalde faciliteitenwet. De Franstalige onderwijsminister Jacques Hoyaux weigerde. Meteen werd de aangelegenheid verheven tot een heuse regeringszaak. Uiteindelijk mocht het schooltje er komen, in ruil voor de omstreden autoweg Pecq-Armentières, die Komen over Vlaams grondgebied zou verbinden met Wallonië.

In 1981 besliste onderwijsminister Philippe Busquin echter dat het schooltje dicht moest. De Vlaamse kleutertjes moesten op een gegeven ogenblik aan de hand van hun mama's spitsroeden lopen langsheen hysterische vrouwen. Uiteindelijk werd beslist dat de Vlaamse minister van Onderwijs de subsidiëring van het schooltje voor zijn rekening zou nemen, dus tegen de wettelijke bepalingen in. Het werd ondergebracht in de tuin van het Vlaams cultureel centrum van Komen.

Elke bouwaanvraag voor de oprichting van schoolpaviljoenen leidde sindsdien tot eindeloze procedurekwesties. De 23 leerlingen uit de beginperiode waren einde 1995 al met 60. Het schooltje barst uit zijn voegen, maar de bouwvergunningen worden systematisch geweigerd door de Waalse overheid. Zo besliste de dienst voor Stedenbouw van Mons in augustus 1995 na een negatief advies van het Komens schepencollege, dat de Vlaamse basisschool haar gebouwen niet zou mogen uitbreiden met een prefab gebouw. Dit was overduidelijk een drogreden, want de Franstalige school in de onmiddellijke omgeving kreeg wel de toelating tot een prefab-paviljoen. De dienst gaf wel te kennen dat een bakstenen gebouw wel toegelaten zou worden. Het is echter zo dat ten eerste zo'n gebouw onmiddellijk tien keer zoveel zal kosten, maar vooral dat de kosten niet gerecupereerd zullen kunnen worden wanneer de school zou gedwongen worden te verhuizen. Geen louter denkbeeldig scenario, want de school moet de grond huren, en zodra een gepaste reden zou gevonden worden, kan de school van die grond verjaagd worden.

Gelukkig voor de kinderen die er school moeten volgen, bereikten de Vlaamse Minister van Onderwijs Luc van den Bossche en zijn Waalse collega van Ruimtelijke Ordening Michel Lebrun op 4 september 1995 een akkoord, waardoor het schooltje wel zijn gebouwen kan uitbreiden. 

Essay over de poëzie van Fernand Florizoone door Thierry Deleu

Verkrijgbaar bij de auteur Thierry Deleu, Zandzeggelaan 18 te 8670 Oostduinkerke (0475/811763) -

16 € over te schrijven op

BE42 0000 900201454

Verslag Algemene Vergadering Orde Driekoningen 06.02.2012

Aanwezig:

Jozef Ameeuw, Cécile Cambien, Karel Cambien, Wout Cornette, Paule Cottigny, Claude Debeuckelaere, Luc Delancker, Thierry Deleu, Etienne Desaever, Lucien Dewitte, Robert Donck, Fernand Florizoone, Robrecht Gheeraert, Guido Hoste, Willem Lanszweert, Koen Morlion, Hugo Ryckeboer, Walter Platevoet, Raymond Pylyser, Guido Schoonaert, Herman Spruytte, Wim Sohier, Geertrui Seys, Frans Terrie, Maurits Timperman, Lieve Tytgat, Marc Vandendries, Jan Vermeire, Wim Vannobel, Johan Vandenberghe, Carol Vandoorne

Verontschuldigd

Jozef Boomgaert, Paul Breyne, Didier Canler, Jacques Collen, Daniël Debrabandere, Dries Decadt, André Depoorter Filip Florizoone, Claude Gosset, Odo Leys, Jan Loones, André Maton, Roger Pattyn, Marc Segher, Joeri Stekelorum, Daniël Vanderscheuren, Alex Verbiest, Jef Vercruysse, Maurice Wylleman.

Agenda van de vergadering:

DEEL 1: bezoekerscentrum Jules Destrooper

Ø      Vanaf 16u15: onthaal in het bezoekerscentrum, Gravestraat 5.

Ø      16u30: verwelkoming door gids - Ordelid Koen Morlion en aansluitend bezoek met proeverij als afsluit.

                                                                           

   DEEL 2: Algemene Vergadering in het (nieuwe) 
                 Stadhuis, Markt 11, te Lo

Ø      18u00: Algemene Vergadering in aanwezigheid van de partners met verwelkoming door Ordelid en schepen van Stad Lo, Wout Cornette.

        --verwelkoming door de voorzitter
-goedkeuring verslag AV vergadering oktober 2011
-werkingsverslag 2011 + financieel verslag 2011
-voorlopig jaarprogramma 2012
-adreskaart + lidgeld
-verkiezing nieuw Dagelijks Bestuur
-rondvraag en varia

           

   DEEL 3: Avondlunch in het Restaurant Stadhuis, 
                 Grote Markt 1, Lo

           

Ø      19u00: avondlunch in restaurant Stadhuis met gezellig samenzijn.

Gastheer confrater Wout Cornette, schepen van Sociale Zaken én Voorzitter OCMW, verwelkomt de vergadering in het pas geopende Stadhuis van Lo.

Het is dan ook een voorrecht dat een vereniging extra muros als eerste wordt ontvangen in het “nieuwe” Stadhuis. Confrater Wout maakt als gastheer van de gelegenheid gebruik om een gesmaakte historische toelichting te geven.

Hij besluit dat dat de raadzaal nog niet verwarmd is door een technisch probleem, maar dat wij in navolging van de woorden van Frans Terrie ons moeten opwarmen aan het “innerlijke vuur”.

1. De Voorzitter verwelkomt het gezelschap in de kapel van het voormalig klooster. De vergadering wordt passend geopend met een minuut stilte bij afsterven van confrater Gerard Debrabandere.

2. Het verslag van de Algemene Vergadering van oktober 2011 in Veurne wordt zonder opmerkingen goedgekeurd door de vergadering.

3. Werkingsverslag en financieel verslag.

Het werkingsverslag wordt als bijlage meegestuurd. Uit het verslag van de financiële toestand blijkt dat de Orde nog altijd solvabel is en de nieuwe bestuursploeg niet onmiddellijk zal af te rekenen krijgen met rode financiële kopbrekens. Omwille van redenen van discretie worden geen cijfers over de financiën opgenomen in het verslag. Ze liggen ter beschikking op het secretariaat

4. Lidgeld 2012.

Er wordt meegedeeld dat het lidgeld 2012 wordt vastgelegd op 60 Euro.

Nieuwe regeling: het drankje tijdens de Algemene Vergadering wordt betaald door de kas van de vereniging. Dit betekent: geen geharrewar meer omdat alle aanwezigen hun consummatie afzonderlijk moeten betalen.

In de loop van de volgende weken wordt een afzonderlijk schrijven rondgestuurd met de mededeling van de nieuwe regeling en met de vraag om het verschuldigde lidgeld vlot over te schrijven.

5. Adreskaart 2012.

De nieuwe versie van de adreskaart is in volle voorbereiding. Ze kan pas in druk gaan wanneer het nieuwe Dagelijks Bestuur is verkozen en er intern een taakverdeling is uitgewerkt.

Commentaar: er is intussen een schrijven rondgestuurd naar alle leden met de adreskaart 2012 én de mededeling van het lidgeld 2012.

6. Verkiezing nieuw Dagelijks Bestuur 2012 – 2015.

Er zijn 5 kandidaturen ingediend bij de voorzitter;

in alfabetische volgorde: Wout Cornette, Dries Decadt, Thierry Deleu, Wim Vannobel, Jan Vermeire.

Volgens de statuten dienen in het Dagelijks Bestuur minstens 5 rechtstreeks verkozen leden te zetelen, de rechtstreeks verkozen leden kunnen op hun beurt 2 leden coöpteren.

Concreet: de ingediende kandidaturen = het vereiste quorum > geen stemming nodig. De kandidaten worden verkozen bij handgeklap.

Commentaar: het Dagelijks Bestuur heeft ondertussen twee leden gecoöpteerd, nl. Luc Delancker en Alex Verbiest.

Taakverdeling binnen het Dagelijks Bestuur 2012 – 2015:

Voorzitter: Wout Cornette

Secretaris: Luc Delancker

Verslaggever: Thierry Deleu

Blogbeheerder: Thierry Deleu – http://www.3koningenkrant.blogspot.com

Penningmeester: Alex Verbiest

Materiaalmeester: Wim Vannobel

Leden: Dries Decadt, Jan Vermeire

7. Voorlopig jaarprogramma 2012.

-         maandag 7 mei Algemene Vergadering in Beauvoorde

-         woensdag 6 juni daguitstap “Menen – Wervik, een grensgeval”

-         woensdag 11 juli de zwart-gele BBQ in Komen

-         maandag 1 oktober Algemene Vergadering

-         zondag 2 december Feest van de Vriendschap en intronisatie

 Voor het verslag,

Luc Delancker

Secretaris